سلام
تا حالا خیلی وبلاگ داشتم شاید بیشتر از ۲۰ بار وبلاگ درست کردم و چیزهایی داخلش نوشتم . ولی تا حالا حرف دلم رو ننوشتم .این بار می خواهم علاوه بر اشعار و داستان های خودم وشاید دوستان نوشته هایی رو که شاید تنها راه خالی کردن غصه هایم باشد رو تو این وبلاگ بنویسم و همیشه مطمئنم نظرات شما می تواند هم بر زخم دل من مرحم باشد و هم راهنمای خوبی برای ادامه راه .
به امید خدا این بار دیگه تا جائی که توانم اجازه دهد پیش خواهم رفت وصد البته باده های شما نیز دراین راه من مست را از محتسب وهشیاران رهایی خواهد بخشید .
یا حق - امید پیش راهتون .
هر شب تا سحر پیاله دستم گفتم نکنه باده پرستم
یک شب نه دوشب رو توبه کردم دیدم نمی شه دوباره مستم