باده شبگیر

دل نوشته های قاصدک

باده شبگیر

دل نوشته های قاصدک

کورس عشق

۱- رباعی 

   

الف) فلسفه  مسیح

ای کاش که  باز  فکر  فردا   بودیم 
هم  فلسفه ی مسیح  و  بودا  بودیم
دل تنگ کلامی ام که او گوش   کند
ای کاش که هر لحظه  یهودا   بودیم  

 


ب)‌ فرار  

باید  که تو را  شکار می کردم  من   

آخر  تو  بگو  چه کار می  کردم من   

از  خویش کمی  جلوترم  می  دانم   

از  خاطره ام  فرار    می  کردم  من    

 

 

   ج) کورس

امروز  دوباره    باز  دیرم شده است   

یک  باغچه نه باغ  اسیرم شده است   

با عشق  همیشه   کورس   دارم  اما   

لبهات   مزاحم  مسیرم     شده  است 

 

    

د)‌  قوم  

یک  قوم  فقط  ستم  روائی  کردند   

یک  قوم   فقط  ستم   زدائی کردند  

دیدند  که  خوب  وبد  نمی فهمیدید   

این  قوم   برایتان    خدایی    کردند  

 

قاصدک  

جمعه ۱۰/۱۰/۸۹  

 

  

۲- شاید شعر   

هزار بار  این  ترانه  را  سروده ام

ماهی  از آب  سیر  نمی شود  

و دریا از ماهی  پر 

 ناشناس   

 

۳- فال  حافظ 

هر  که را با خط  سبزت سر سودا باشد  

پای ازاین دایره  بیرون ننهد تا باشد  

من  چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم 

  داغ  سودای  توا َم   سر ِ سویدا باشد  

تو  خودای  گوهر یکدانه  کجایی آخر   

کزغمت  دیده مردم  همه دریا باشد 

از بن  هر  مژه ام  آب  روانست  بیا  

اگرت میل  لب جوی  و تماشا  باشد  

چون گل ومی دمی از پرده برون آی و درآی  

که  دگر باره  ملاقات نه  پیدا باشد 

ظل  ممدود خم زلف توا َم  بر سر باد   

که اندر این سایه قرار دل شیدا باشد 

چمشت از ناز به حافظ  نکند  میل آری  

سر گرانی صفت نرگس رعنا  باشد 

 

حافظ   


پی نوشت  : 

۱- به توصیه  بعضی از دوستان  برای  سبکی صفحه  از عکس کمتر استفاده  شد. 

( البته اگر  عکس  خوب  وجالب  پیدا شد شاید  توصیه را زیر سبیلی  رد  کردیم ) 

۲-  خودمان  می دانیم  رباعی  ها  تعریفی ندارد اما  شما  تعریف  کنید  توی ذوقمان نخورد  و 

 البته به  همراه  نقد ونظرات

طعم لبهای تووقتی

۱- ترانه  

  

     

  

 1- طعم لبهای تو  

هر  جا هستی  فکر  من باش  فکر این نفس بریده   

اونیکه  توخوابش  حتی غیرخواب تو ندیده  

 

باز  وبسته می شه لبهام  هی  میای  تو خوابو می ری  

 بس کن این قایم باشک    رو  داری  جونمو می گیری 

 

نفسم تو  سینه حبسه - قلبم  افتاد به  شماره   

اسمتو  داد  می زنم باز  تو  نمی شنوی دوباره    

 

حالا   نیسی و  به یادت  گلها بی تو  قد  کشیدن   

رزای    قرمز  هنوزم بوی   دست .... تورو  میدن

 

  حالا هرروز ساعت نه ماهیا از پشت  شیشه   

  زل زدن یعنی که  بی تو قسمت  ماها چی می شه  

  

یه  قناری  کنج خونه مث  من صداش بریده    

 توقفس  پر شده از غم  شادی از  چشاش  پریده  

  

حالا هرلحظه - چش من  دنبال ساعت  می  گرده  

وعده  دادم به  دلم  که این دفه زود برمی گرده  

 

حالا  من خوا بم و توخواب  بارون از چشام  می باره 

مزه اشک-  رو لبهام  لباتو  یادم  میاره

 

طعم  لبهای  تو وقتی  که می رقصی  زیر بارون  

طعم  گئسی- انارو   سرخی  چشمای  گریون  

 

من رسیدم آخر خط  مهلتم دیگه تموم  شد 

 شب  تموم شدو دوباره خواب  چشم  من  حروم شد  

 

قاصدک  

اول  زمستان 89  

  

 


 پی نوشت: 

۱- عذر  خواهی می کنم از  تمام  دوستان عزیزی  که   سر  زدند ولی من  به عللی شرمنده همه عزیزان شدم  0 سعی  می کنم  جبران  شود . 


الکی  نوشت : در راستای  هدفمند  کردن  یارانه  ها  مانیز  در خیلی چیز  ها   بخصوص  انرژی دار ها  و حاملان انرژی  وزایندگان  انرژی  صرفه جویی  خواهیم  کرد

هم نوا با حلق اسماعیل

۱- دل مویه  

هم نوا با حلق   اسماعیل   

فریادی بزن  

عاشقی  

سرگذشت   

از  سر   گذشتن  است  

 

قاصدک

 

 

 

۲- شعر  

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد  

یک نکته ازاین معنی  گفتیم و همین باشد 

 

حافظ  

  

کجائید ای شهیدان  خدایی  

بلاجویان  دشت  کربلایی 

کجائید ای سبک روحان  عاشق  

پرنده تر زمرغان  هوایی   

مولانا  

 

۳- حسین  کیست  

حسین(ع)  فقط  یک امام  نبود - یک انسان  عاقل بود  

که  به بهترین  شیوه  درس عقل  و انسانیت  را برای  تمام تاریخ تدریس کرد 

اگر  در واقعه  عاشورا با دقت  بنگریم خواهیم دید که هیچ  کجاحسین  پارااز دایره عقل  وانسانیت  بیرون نگذاشت و به همین علت  شاید برای  تمام انسان ها (نه فقط شیعیان) درس  آزادگی او قابل درک  ولمس  باشد  

بزرگترین شعار او  این  بود  من با حکومت  فاسق  یزید  سازش نخواهم کرد - او چندین بار حتی  تا آخرین لحظات  روز عاشورا برای نجات  جان خود  و خانواده اش  تلاش کرد تا با مذاکره از جنگ نابرابر که پایان آن کاملا  مشخص بود  پرهیز کند ولی  هر بار  فقط  بیعت  را  به عنوان تنها راه ممکن به او نشان می دادند - خوب کاملا مشخص است  هیچ آدم عاقلی  حکومت یک انسان دیوانه را که رفتار او کاملا مغایر اصول انسانی  وعقلانی باشد  را نخواهد پذیرفت  و هر چه انسان  عاقل تر باشد  تحمل  وقبول این مساله برای او  سخت تر خواهد بود  تا جایی که وقتی  انسانی  عقل محض باشد حتی  حاضراست   جان خویش را فدا  کند  ولی با این شرایط  کنار نیاید-  علی الخصوص اگر  بداند  که عده بسیاری  منتظر هستند  تا  از او پیروی کنند  پس اگر تن به بیراهه  بدهد  هرچند به اجبار -  قوم کثیری را  به همراه  خود  به بیراهه خواهد برد پس  عاقلانه ترین  کار این است  که در مقابل  زور  ایستادگی کندتا همه بدانند  اصول  عقلانی سازش پذیر  و مصلحت بردار نیست    

 

اگر دین ندارید  -  آزاده مرد باشید